Klapband........, en de Oranjecamping

Zaterdag 26 juni vertrekken we dus vanuit Frontignan naar het zuiden en we zijn ons er ineens van bewust, dat we het ‘la vie en France’ gaan inruilen voor het ‘viva l’Espagna’ gevoel. We hebben zo’n 275 km te gaan en het eerste deel gaat heel voorspoedig. Maar ineens, bij Perpignan, op een heel druk gedeelte van de autoroute krijgen we een klapband met de caravan. Piet kan auto en caravan nog netjes de zeer smalle berm in manouvreren en hij gaat met de moed der wanhoop proberen de band te verwisselen. Met zijn achterste hangend over het rijgedeelte, in de blakende zon (30 graden), op het heetst van de dag, krikt hij de zware caravan op en zet er de reserveband onder. Gelukkig komt er na een minuut of tien de Franse wegenwacht en die regelt het verkeer voor ons, zodat Piet een beetje gevrijwaard wordt van de langs denderende vrachtwagens. Piet klaart de klus en ik ben enorm trots op ‘m, dat hij dat toch maar redt op z’n 67e! Verder verloopt de reis zonder incidenten en we komen omstreeks half drie toch aan op de plaats van bestemming: Platja d’Aro aan de Spaanse Costa Brava. Het is een enorm grote camping met meer dan 1500 plaatsen, gewoon een dorp dus! We hebben de keuze uit een paar plaatsen tussen heel veel Spanjaarden in een donker bebost gedeelte of op een veld met grote ruime plaatsen met zon/schaduw, maar wel héél veel Nederlanders met oranjevlaggetjes e.d. aan hun caravan. We kiezen toch maar voor het laatste en zodoende komen we te staan op een soort Oranjecamping.
Zondag houden we een rustdag, ook om van de schrik te bekomen, maar ’s middags wagen we toch een tochtje langs de grillige kust bij Tossa de Mar en Lloret de Mar. Maandagochtend gaan we op zoek naar het adres van de vakantiestek van Michiel en Janine in het nabijgelegen Platja de Pals. We treffen een prachtig huis met privé zwembad en de huidige bewoners onthalen ons gastvrij en wij kunnen Michiel en Janine berichten, dat ze met een gerust hart naar Spanje kunnen komen a.s. zaterdag. We regelen en passant ook een nieuwe band voor de caravan en ’s middags, zien we de wedstrijd Nederland-Slowakije. Leuk om te zien, dat tegen vieren, iedereen op de camping terug keert van strand of zwembad. Een enkeling dost zich écht uit in oranjekleding, maar het oranjegevoel heerst toch bij iedereen! Een zucht van verlichting als het resultaat 2-1 voor Nederland wordt! Het strand ligt op een afstand van 1 km van de camping en het is heerlijk om ’s avonds na de maaltijd nog even erheen te fietsen en een drankje te nuttigen aan de boulevard. Vanavond m’n eerste Sangria hier in Spanje!