Benidorm (bastards!?)

Donderdag is het marktdag in Javea en dat mag je natuurlijk niet missen.... Maar eerlijk gezegd, we hebben al zoveel Zuid Europese markten bezocht, en deze markt in Javea had voor ons geen toegevoegde waarde. Naast héél veel kleding en tassen was er een gedeelte met groenten en fruit, dus nadat we even het sfeertje hier geproefd hebben, waren we ook weer snel weg.....
Op ons terras bij het appartement is het heerlijk lunchen in de zon! Mijn broer Jan belt, dat hij en Ella de volgende dag in Javea op de camping zullen arriveren. Als kersverse pensionada's trekken zij sinds september door Spanje en Portugal en leuk dat wij elkaar hier kunnen ontmoeten.
Vrijdag om een uur of vier komen zij aan bij ons appartement en omdat het al vroeg donker wordt, lopen we snel naar een terras aan de boulevard om daar van de ondergaande zon te genieten onder het genot van een wijntje.
Daarna een etentje 'à la Ariaantje' in ons appartement en wat is het gezellig en goed elkaar weer te spreken.
Zaterdag maken we een tochtje naar Calp, een stad boven Benidorm met een enorme boulevard met een aaneengeregen rij enorm hoge flats. We lopen de kilometers lange boulevard af en we zijn niet alleen, want de boulevard is vol met mensen van onze leeftijd al dan niet met rollator en wandelstok of in scootmobiel en de bankjes zitten vol met ouderen die mij herinneren aan de destijds populaire komische televisieserie Benidorm Bastards. Op dat moment zeggen we tegen elkaar: we hebben genoeg gezien, wij behoeven niet naar Benidorm.
Zondag is onze rustdag, we beluisteren weer onze eigen dienst uit Delft via Kerkomroep en daarna gaan we (net als in Nederland soms) bij Jan en Ella buurten. Onder een stralend zonnetje zitten we gewoon in november te barbecuen.....
De familiecontacten zijn echter van korte duur, want Jan en Ella moeten in verband met verslechterende gezondheid van de moeder van Ella (95 jaar) eerder dan gepland naar huis.
En dan rijden wij toch vandaag (dinsdag) naar Benidorm omdat 'kenners' ons verzekeren, dat we dat niet mogen missen..... We arriveren omstreeks het middaguur en de beelden die we aantreffen op de boulevard overtreft al onze verwachtingen. Rijen, rijen, rijen dik met alleen maar 65 ers. De scootmobiels schieten links en rechts langs je heen en we spotten zelfs enkele tandem-scootmobiels. Na ook weer deze boulevard heen en weer bewandeld te hebben, belanden we op een uitzichtpunt in zee en daar zitten we samen op een bankje boven het geweld van de boulevard en het strand en daar schieten me spontaan de woorden van een liedje van Paul van Vliet te binnen:
Boven op de boulevard,
zitten hand in hand,
twee oude mensen bij elkaar,
kijkend naar het strand....
In de schaduw van het leven
in de kantlijn van de tijd,
in gedachten stil te wachten
op de eeuwigheid.....